|
| Home |
|
Oss 10 april 2011 Lieve Bestuurders van ons Prachtige Land, Hierbij wil ik mij graag aan u voorstellen Hierbij wil ik mij graag aan u voorstellen: Mijn naam is Chris Visser, geboren te Delft 1943. Ik ben dus 68 jaar en geniet van het leven. Als ik terug kijk in mijn leven wil ik in het kort vertellen over het vallen en opstaan wat mij is overkomen in de afgelopen 68 jaar, en wat ik daaruit geleerd, maar vooral begrepen heb. Misschien kunt u bij het besturen van ons fantastisch land, er ook iets van gebruiken wat ik in mijn leven heb begrepen? Geboren in een ellendige tijd, de oorlog. Naar de lagere school waar ik niet begrepen werd omdat woordblindheid/dyslexie nog onbekend was. Er werd aan mijn ouders geadviseerd om mij naar de langzame leerschool te doen. Daar zaten ook Mongolische geestelijk gehandicapte kinderen op. Mijn ouders weigerden dat. Gepest op school, ook door een leerkracht. Uiteindelijk na een conflict van mijn vader met deze leerkracht, bijles gehad, en dat hielp. Toen ik 14 jaar was, ben ik samen met mijn vader op de markt stroopwafels gaan bakken. Twintig jaar later had ik een fabriek met 50 medewerkers en was ik marktleider in de koekindustrie. Dit te bereiken vond ik niet moeilijk. Ik volgde mijn gevoel, was goudeerlijk, nam volledig mijn verantwoording, fabriceerde topkwaliteit, maakte waar wat ik beloofde en had onvoorwaardelijk vertrouwen in de toekomst. Elk probleem loste ik eenvoudig op. Ik was mij niet bewust hoe ik het deed, ik deed het gewoon. Om topkwaliteit te bereiken was de sfeer binnen mijn bedrijf nummer één! Op mijn 40e raakte ik overspannen. Mijn geheugen werkte slecht, wist mij geen raad meer, had grote angst voor de toekomst en ik begreep er niets van. Verlamd van angst. Een jaar overspannen thuis gezeten, ben vanaf de eerste dag hard gaan lopen tot uiteindelijk een marathon in Berlijn toe. Terug in mijn bedrijf tot 1991, toen werd ik pas echt overspannen. Ik was verlamd van angst en wilde daardoor niet meer leven. Omdat ik een voorbeeld ben voor mijn 5 kinderen, heb ik geen einde gemaakt aan mijn leven. Ik was dood ongelukkig en ik begreep niet waarom. In 1991 heb ik een therapeut die ik gevonden had benoemd tot statutair directeur, dat bleek een oplichter te zijn. Elf maanden daarvoor was mijn bedrijf nog 7 miljoen eur waard. Toch trok de bank mijn rekening courant krediet van 250.000 euro in en ik heb mijn bedrijf moeten verkopen voor een appel en een ei. Drie jaar geleden overkwam mijn gezin een familiedrama. Mijn schoonzoon vermoorde mijn vrouw met een mes en sprong zelf met zijn twee jongetjes 4 en 6 jaar, voor de trein. Onvoorstelbaar verschrikkelijk! Daarna gebeurde er weer iets onvoorstelbaar. Op het moment dat ik het verleden accepteerde begreep ik het Leven. En het leven is heel eenvoudig. Mijn bedrijf uit de grond halen deed ik onbewust op drie manieren. Ik deed dat met liefde voor mijzelf, ik nam volledig mijn eigenverantwoording (gaf niemand van iets de schuld), en ik had onvoorwaardelijk vertrouwen in de toekomst. Ik voelde/wist dat mijn creatieve vermogen groter was dan het grootste probleem. De oplichter die ik mijn bedrijf omzeep liet helpen, hield niet van zichzelf, nam geen verantwoording voor zichzelf, en had geen vertrouwen in de toekomst. Hij was bang, onzeker en zeer agressief. Het is voor mij een feit, angst veroorzaakt agressie! Dat begreep hij niet. Van zijn onterechte angst was hij onwetend. Waar een mens onwetend van is, kan deze mens geen verantwoording voor nemen! Mijn schoonzoon had door zijn opvoeding geen ruimte gekregen om van zichzelf te houden. Hij had niet geleerd wat eigenverantwoording is. Hij wist niet wat vertrouwen in de toekomst betekent. Hij was verlamd van angst, doodongelukkig en had geen liefde meer voor zichzelf. Met oprechte liefde voor zichzelf had hij deze daad nooit..... gedaan! Mijn conclusie van wat er in mijn leven is gebeurd, daarvan is datgene wat ik met liefde voor mijzelf, met eigenverantwoording en met vertrouwen over een goede afloop deed, dat ging vanzelf goed. Echter datgene wat ik met een vorm van twijfel door angst deed, ging dramatisch verkeerd. Creativiteit met liefde voor jezelf of met angst in jezelf, creëert een totaal verschillend levensresultaat. Lieve bestuurders, wat ik in mijn leven heb ontdekt, wil ik graag met u delen. Ik hoop dat u hiermee ook ontdekt, hoe het leven in elkaar zit. Doe er uw voordeel mee en gebruik alleen wat u aanspreekt bij het besturen van ons Prachtige Land binnen Europa. Een land besturen moet gebouwd zijn op eerlijkheid! Politici behoren oprecht creatief voor zichzelf en medemensen zijn. Verantwoording nemen i.p.v. verantwoording afwentelen op anderen. Zich intelligent gedragen en niet laten leiden door bijzaken, zoals aangeleerde maatschappelijke en religieuze verzonnen overtuigingen. Inzicht verkrijgen in het met angst gevormde politieke ego. Vertrouwen hebben in de toekomst, want de toekomst ontstaat spontaan en is daardoor onbeheersbaar. Wanneer onze politieke leiders dit begrijpen, kunnen zij hun natuurlijke onbeperkte intelligentie gebruiken. Het besturen van onze planeet krijgt dan een natuurlijker ego. Kijk en voel om u heen! Het resultaat uit onze Natuurlijke schepping is gecreëerd met onbeperkte intelligentie. Elkaar treiteren, politieke belangen en sluwheid zit wel in een bang aangeleerd ego, maar komt in de Natuur niet voor. Ontdek het verschil in het resultaat! Wees een voorbeeld voor het Nederlandse Volk. Als u thuis binnen uw gezin, zonder liefde voor uzelf uw kinderen opvoed, wordt het ook doffe ellende. Een voor zichzelf liefdevol mens, volgt nooit de massa, maar blijft zijn eigen leider. Geef het Volk de ruimte voor eigenverantwoording? Wij, mijn kinderen en ik, hebben geaccepteerd wat ons is overkomen in ons leven. Door het leven te begrijpen i.p.v. te veroordelen goed of fout, zijn wij nu oprecht gelukkig. Wij genieten onbeperkt van ons leven. Hartelijke groeten,, Opa Chris Voor reacties, chris@opaeuropa.nl |
|